Ανεξάρτητα από το παθογόνο, η νόσος έχει παρόμοια συμπτώματα, μηχανισμό εμφάνισης και θεραπευτικές τακτικές. Ο μύκητας των ποδιών είναι μια κοινή και μεταδοτική ασθένεια. Χαρακτηρίζεται από υψηλή συχνότητα εμφάνισης παρουσία συνοδών καταστάσεων και ασθενειών, για παράδειγμα, εστίες χρόνιας φλεγμονής, ενδοκρινικές παθήσεις, μειωμένο ανοσοποιητικό σύστημα και άλλες ασθένειες. Κατά κανόνα, η ασθένεια είναι χρόνιας φύσης με παροξύνσεις το καλοκαίρι και εξασθένηση της διαδικασίας (ύφεση) μέχρι το χειμώνα.
Σημάδια μυκητιάσεων
- Αλλαγή χρώματος
- Φλεγμονή
- Εμφάνιση κηλίδων
- Διάβρωση
- Παραμόρφωση και πάχυνση
Τύποι μυκητιασικών παθήσεων των ποδιών
Ανάλογα με τους τύπους μυκήτων που προκαλούν την ασθένεια, οι μυκητιάσεις των ποδιών χωρίζονται σε:
Μυκητίες που μοιάζουν με ζυμομύκητες: προκαλούνται από μύκητες του γένους Candida.
Μυκητίαση μούχλας: προκαλείται από τους μύκητες Scytalidium spp. , Onychocola canadensis, Scopulariopsis brevicaulis, Aspergillus, Fusarium, Alternaria, Penicillium.
Δερματομυκητίαση: προκαλείται από δερματομύκητες του γένους Trichophyton, Epidermophyton. Οι μύκητες αυτού του είδους απαιτούν κερατίνη για να λειτουργήσουν, η οποία είναι πλούσια στην κεράτινη στοιβάδα του δέρματος, των νυχιών και των μαλλιών. Η ομάδα της δερματομυκητίασης με κυρίαρχη βλάβη στα νύχια περιλαμβάνει τη ρουβροφυτίαση (ο αιτιολογικός παράγοντας είναιTrichophyton rubrum) και το πόδι του αθλητή (παθογόνος παράγοντας - Trichophyton interdigitale). Το Trichophyton rubrum αντιπροσωπεύει περίπου το 80-90% των περιπτώσεων του ποδιού του αθλητή.
Μικτές μυκητιάσεις: προκαλούνται από διάφορους τύπους μυκήτων ταυτόχρονα.
Κάθε τύπος μυκητίασης περιγράφεται λεπτομερώς παρακάτω.
Μυκητίες που μοιάζουν με ζυμομύκητες
Πρόσφατα, οι μυκητιάσεις των ποδιών που προκαλούνται από μύκητες του γένους Candida έχουν γίνει ευρέως διαδεδομένες. Υποτίθεται ότι αυτό οφείλεται στην ευρεία χρήση διαφόρων φαρμάκων, η δράση των οποίων σχετίζεται με την αλληλεπίδραση με το ανοσοποιητικό σύστημα.
Δερματομυκητίαση
Το πόδι του αθλητή είναι μια χρόνια νόσος που εντοπίζεται στο δέρμα των τόξων και των μεσοδακτυλικών πτυχών των ποδιών, με συχνή βλάβη στις πλάκες των νυχιών.
Μυκητιάσεις μούχλας
Οι μυκητιάσεις μούχλας είναι κυρίως συχνές σε χώρες όπου οι άνθρωποι παραδοσιακά πηγαίνουν ξυπόλητοι (ανατολικές και υποτροπικές και τροπικές χώρες). Σε περιοχές με εύκρατα κλίματα, αυτός ο τύπος μυκητίασης εμφανίζεται επίσης, αλλά, κατά κανόνα, σε ασθενείς με καταστάσεις ανοσοανεπάρκειας και σε άτομα που έρχονται συχνά σε επαφή με το έδαφος και τα φυτά.
Μορφές μυκητίασης των ποδιών
Υπάρχουν διάφορες μορφές μυκητίασης:
Πλακώδης
Χαρακτηρίζεται από ξεφλούδισμα του δέρματος στις καμάρες των ποδιών, που πιθανώς εξαπλώνεται στην επιφάνεια των δακτύλων. Μπορεί επίσης να εμφανιστούν περιοχές πάχυνσης του δέρματος και ελασματοειδής απολέπιση.
Ενδιαφέρον
Παρόμοιο με το μεσοδακτύλιο εξάνθημα της πάνας. Η φλεγμονώδης διαδικασία εντοπίζεται συνήθως μεταξύ του 3ου και του 4ου δακτύλου. Η κεράτινη στιβάδα μαλακώνει, χαλαρώνει και ξεφλουδίζει. Εμφανίζονται ρωγμές και μια υπόλευκη επίστρωση. Αρχίζει ο κνησμός και το κάψιμο. Είναι δυνατή η προσθήκη πυοκοκκικής (φλυκταινώδους λοίμωξης) και χλωρίδας ζύμης, τότε οι πληγείσες περιοχές καλύπτονται με πυώδεις-αιματηρές κρούστες.
Dyshidrotic
Χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση στην πλάγια επιφάνεια των ποδιών και στις επιφάνειες των δακτύλων σε επαφή με αυτό, φυσαλίδες γεμάτες με διαυγές υγρό και καλυμμένες με παχιά κεράτινη στοιβάδα. Οι κόκκοι Sago (κυστίδια) μπορούν να είναι απλοί ή να συγχωνεύονται σε φυσαλίδες πολλαπλών θαλάμων. Καθώς ενώνονται οι πυόκοκκοι, το περιεχόμενο των κυστιδίων θολώνει, στη συνέχεια ανοίγουν και σχηματίζονται διαβρώσεις, καλυμμένες με πυώδεις-αιμορραγικές κρούστες. Μερικοί ασθενείς σημειώνουν φλεγμονή των λεμφαδένων και επιδείνωση της γενικής υγείας.
Στα 2/3 των ασθενών με ενδοτριβώδεις και δυσιδρωτικές μορφές επιδερμοφυτίωσης, παρατηρούνται μυκίδια (αλλεργικό εξάνθημα).
Φυσικά, ο εντοπισμός κλινικών μορφών επιδερμοφυτίωσης είναι υπό όρους, αφού συχνά εμφανίζεται ο συνδυασμός τους· μια μορφή μπορεί να μετατραπεί σε άλλη. Όλα εξαρτώνται από την αντίδραση του σώματος, τη σωματική δραστηριότητα και τις μεθόδους θεραπείας του ασθενούς.
Επίσης, με τη μυκητίαση των ποδιών προσβάλλονται συχνά τα νύχια, κυρίως στο πρώτο και το πέμπτο δάκτυλο. Η πλάκα των νυχιών αποκτά κιτρινωπές κηλίδες ή ρίγες, η επιφάνεια γίνεται θαμπή και ανώμαλη και αρχίζει να εμφανίζεται μια κεράτινη πάχυνση κάτω από το νύχι, η οποία στη συνέχεια οδηγεί στην καταστροφή της πλάκας των νυχιών.
Παρακολουθώντας το αντίστοιχο βίντεο στο Διαδίκτυο, μπορείτε να μάθετε ότι ο μύκητας των ποδιών μπορεί να προκληθεί από διάφορους παράγοντες και για να επιλέξετε τακτική θεραπείας για αυτήν την ασθένεια, είναι απαραίτητο να προσδιορίσετε τον τύπο του μύκητα και να καθορίσετε την αιτία της εμφάνισής του.
Αιτίες μύκητα στα πόδια
Οι κύριες αιτίες του μύκητα στα πόδια είναι:
- Υπερβολική εφίδρωση ή, αντίθετα, αυξημένη ξηρότητα και ξεφλούδισμα των ποδιών. Αυτές οι διαδικασίες διαταράσσουν την προστατευτική λειτουργία των κυττάρων του δέρματος.
- Ανατομικά χαρακτηριστικά: στενοί χώροι μεταξύ των δακτύλων και η παραμόρφωσή τους, πλατυποδία.
- Προβλήματα με τη θερμορύθμιση (διατήρηση ορισμένης θερμοκρασίας σώματος) και τη μικροκυκλοφορία (μεταφορά βιολογικών υγρών).
- Πληγές, τραυματισμοί που παραβιάζουν την ακεραιότητα του δέρματος. Μέσω αυτών των τραυματισμών, συχνά συμβαίνουν λοιμώξεις.
- Η παρουσία ασθενειών που μειώνουν την ανοσία ή οδηγούν σε μεταβολικές διαταραχές (για παράδειγμα, ενδοκρινοπάθειες, ασθένειες αίματος, ογκολογία κ. λπ. ).
- Λήψη ορισμένων φαρμάκων (αντιβακτηριακά, κυτταροστατικά, κορτικοστεροειδή).
Συχνά, οι μυκητιασικές λοιμώξεις των ποδιών συνδυάζονται με φλυκταινώδη εξανθήματα, επομένως γίνονται υποθέσεις για τη μεταξύ τους σχέση: χάρη στους πυόκοκκους, τα δερματόφυτα διεισδύουν βαθιά στον υποδόριο ιστό και οι παρατεταμένες μυκητιάσεις λόγω του σχηματισμού ρωγμών, γρατσουνιών και διαβρώσεων συμβάλλουν σε αυξημένη ευαισθησία στη μόλυνση.
Συχνά, με μύκητες στα πόδια, εμφανίζεται μια ιογενής λοίμωξη. Για παράδειγμα, ο αιτιολογικός παράγοντας της ρουβρομυκητίασης ενεργοποιεί τους ιούς των θηλωμάτων και τους ιούς του έρπητα. Αυτό εκδηλώνεται με την αύξηση της συγκέντρωσης των ιών στην επιφάνεια των κυττάρων που έχουν προσβληθεί από μύκητες.
Η πηγή της εξάπλωσης της νόσου είναι άτομα που πάσχουν από μυκητίαση: κατά τη διαδικασία απολέπισης, οι νιφάδες του δέρματος που περιέχουν τα παθογόνα της μυκητίασης αποσπώνται. Αυτά τα μολυσμένα λέπια συχνά καταλήγουν στο πάτωμα και στον εξοπλισμό σε πισίνες, μπάνια, καθώς και σε όργανα πεντικιούρ.
Ένα ενδιαφέρον γεγονός είναι ότι τα μανιτάρια είναι πολύ ανθεκτικά και μπορούν να αποθηκευτούν σε ιαματικές πηγές, χλωριωμένο και οζονισμένο νερό για 12-18 ημέρες. Το νερό με υψηλή περιεκτικότητα σε αλάτι ή υδρόθειο είναι επιζήμιο για τους μύκητες.
Επομένως, πρέπει να θυμόμαστε ότι οι γενικοί μηχανισμοί που συμβάλλουν στην ανάπτυξη μυκητιασικών λοιμώξεων των ποδιών προκαλούνται από παραβίαση της φυσικής αντίστασης του σώματος, αλλαγές στο ανοσοποιητικό και μεταβολικές διεργασίες.
Διάγνωση μύκητα ποδιών
Η διάγνωση του μύκητα των ποδιών περιλαμβάνει:
- Αξιολόγηση παραπόνων ασθενών και παρουσίας χρόνιων παθήσεων.
- Μικροσκοπική εξέταση του προσβεβλημένου δέρματος και των σωματιδίων των νυχιών.
- Η πολιτιστική σπορά είναι η τοποθέτηση παθογόνων μικροοργανισμών σε θρεπτικό μέσο για την αναπαραγωγή τους και την επακόλουθη ακριβή ταυτοποίησή τους, καθώς και για την αξιολόγηση της δράσης των αντιμυκητιασικών φαρμάκων και τον προσδιορισμό της ευαισθησίας των μυκήτων σε αυτά.
Για να επιλέξετε σωστά τη θεραπεία, είναι σημαντικό να προσδιορίσετε εάν οι αλλαγές στο δέρμα του ποδιού είναι μυκητιασική λοίμωξη ή δυσιδρωτικό έκζεμα, κερατοδερμία, ψωρίαση και άλλες δερματικές παθήσεις.
Αντιμυκητιακά φάρμακα, παράγοντες, αντιμυκητιασικά
Αντιμυκητιασικοί παράγοντες: ταξινόμηση και τύποι δοσολογικών μορφών. Μέθοδοι χρήσης αντιμυκητιασικών.
Θεραπεία του μύκητα των ποδιών
Η θεραπεία του μύκητα των ποδιών πρέπει να πραγματοποιείται ολοκληρωμένα · είναι σημαντικό όχι μόνο να καταστείλει ο πολλαπλασιασμός παθογόνων μικροοργανισμών και να εξαλειφθούν τα συμπτώματα, αλλά και να καταστραφούν τα παθογόνα και να εξαλειφθεί η αιτία εμφάνισής τους (αύξηση της ανοσίας, άμεση θεραπεία μικρών πληγών στα πόδια, και τα λοιπά. ). Είναι επιτακτική η αντιμετώπιση συνοδών ασθενειών που προκαλούν την ανάπτυξη μυκητιασικών λοιμώξεων.
Επιπλέον, μερικοί άνθρωποι μπορεί να έχουν αλλεργικές αντιδράσεις σε ορισμένα μανιτάρια (όπως mykids). Σε τέτοιες περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστούν αντιισταμινικά (αντιαλλεργικά) φάρμακα.
Για τη θεραπεία των μυκητιάσεων, κατά κανόνα, χρησιμοποιούνται τοπικά σκευάσματα, δηλαδή αυτά που εφαρμόζονται απευθείας στην πληγείσα περιοχή του δέρματος. Τέτοια προϊόντα παράγονται με τη μορφή αλοιφών, κρεμών, σπρέι, διαλυμάτων και βερνικιών (για νύχια).
Ανάλογα με τον μηχανισμό δράσης, οι αντιμυκητιασικοί παράγοντες μπορεί να έχουν μυκητοστατική δράση, να αναστέλλουν την ανάπτυξη και την αναπαραγωγή μυκήτων ή να έχουν μυκητοκτόνο δράση και να προάγουν το θάνατο των μυκήτων.
Δεδομένου ότι οι μυκητιάσεις των ποδιών προκαλούνται συχνότερα από μικτή μυκητιακή χλωρίδα, είναι πιο αποτελεσματικό να χρησιμοποιείτε παράγοντες ευρέος φάσματος. Αυτά περιλαμβάνουν φάρμακα που έχουν τα δικά τους αντιφλεγμονώδη και αντικνησμώδη αποτελέσματα.
Η χρήση προϊόντων ειδικής χρήσης στη θεραπεία του μύκητα των ποδιών
Τα σύγχρονα αντιμυκητιακά φάρμακα είναι εξαιρετικά αποτελεσματικά έναντι των παθογόνων μυκήτων του γένους Candida, των δερματόφυτων (Trichophyton, Microsporum) και άλλων αιτιολογικών παραγόντων δερματικών λοιμώξεων, των θετικών κατά Gram στελεχών σταφυλόκοκκων και στρεπτόκοκκων. Μπλοκάρουν την ανάπτυξη και την αναπαραγωγή μυκήτων (μυκητοστατική δράση), καταστρέφουν τους μύκητες (μυκητοκτόνο αποτέλεσμα) όταν χρησιμοποιούνται σε θεραπευτικές δόσεις, έχουν τη δική τους αντιφλεγμονώδη και αντικνησμώδη δράση